یکی از شبهات موجود در مورد فلسطین بر این اساس است که "ملت فلسطین سرزمین خود را به یهودیان فروختند، پس چرا مدعی آزادی سرزمین خود هستند؟"
واقعیت قضیه چیست؟ آیا واقعاً صهیونیست‌ها، مدعی به دست آوردن فلسطین از طریق خرید زمین‌هایشان هستند و فلسطینی‌ها با کمال رضایت، سرزمین خود را در ازای پول به آنها داده‌اند؟
آنچه در ابتدای امر مشخص بوده بر این اساس است که صهیونیسم جهانی سالهاست با تبلیغات گسترده و ایجاد شبهات در صدد بوده تا اینگونه وانمود کند که فلسطینی‌ها زمین های خود را به آنها فروخته‌اند لذا نباید در این زمینه طلبی داشته باشند اما واقعیت موجود بر خلاف این ادعاها را اثبات می‌کند. ادعای مالکیت و خرید زمین‌های فلسطینی‌ها از سوی صهیونیسم در حالی است که یهودیان در دوره اشغال فلسطین توسط انگلیس با وجود به کار گیری امکانات جهانی وسرمایه گذاری هنگفت آنهم با حمایت اشغالگران انگلیسی توانستند بر حدود یک میلیون و380 هزار دنم یعنی 1 / 5 درصد از سرزمین فلسطین سیطره یابند اما اکثر این اراضی را در واقع از مردم فلسطین نخریدند.واقعیت آن است که اکثر این اراضی به صورت هبه از سوی دولت انگلیس به یهودیان واگذار شد ویا از طریق ملاکان بزرگ غیر فلسطینی که در خارج سکونت داشتند به فروش رسید.مقامات انگلیسی حدود 300 هزار دنم از زمین‌های سلطنتی را به طور رایگان در اختیار یهودیان قرار داده و200 هزار دنم زمین دیگر را در ازای مبلغی ناچیز به آنها فروختند.
دولت انگلیس از همان ابتدا پروژه تصاحب زمین‌های فلسطینیان و آواره کردن آنان را به اجرا درآورد و در این راستا سه اقدام اساسی مبتنی بر فراهم ساختن مقدمات تصاحب 20/000 هکتار از اراضی، واگذاری امور اجرایی و مسئولیت‌ها در فلسطین به یهودیان متعصب و صهیونیست انگلستان و ممنوعیت صادرات محصولات کشاورزی برای تضعیف کشاورزان فلسطین و فشار برای فروش زمین‌ها به یهودیان را انجام داد.حکومت انگلیس کلیه درهای فلسطین را به روی انگلیسی‌ها و یهودیان برای چپاول این سرزمین و منابع خدادادی آن بازگذاشت و در این میان برخی فلسطینی‌ها نیز فریب وعده ووعیدهای مادی پر زرق وبرق را خورده وزمین هایشان را اما در دهه 30 قرن بیستم میلادی تلاش گسترده ای به منظور مقابله با روند فروش اراضی به عمل آوردند.
علمای فلسطین در اولین کنفرانس خود که در 25 ژانویه سال 1935 برگزار شد به اجماع فتوا دادند که فروش حتی یک وجب از خاک فلسطین به یهودیان حرام است وفروشنده ودلال همگی خارج از دین وغیر مسلمان تلقی شده ودفن آنها در گورستان مسلمانان حرام است وباید رسوا ودر همه چیز تحریم شوند و به این ترتیب توانستند زمین‌های زیادی را که در معرض فروش قرار داشت نجات دهند.به رغم شرایط و وضعیت ملت فلسطین و قوانین ظالمانه ای که نماینده انگلستان در فلسطین وضع کرد و بیشتر آنها به نفع یهودیان بود، اما مجموع زمین هایی که توسط فلسطینیان فروخته شد، 261400 دنم بود. یادمان نرود در یک قرن پیش یعنی در زمان قیمومیت انگلیس بر فلسطین این زمین داران بزرگ و ملاکان بزرگ عمدتا لبنانی با اکثریت دروزی بودند که بسیاری از زمین های فلسطینیان در دست انان بود. ملاکانی که عمدتا در لندن زندگی می کردند و برای استفاده از آب و هوای ناب مدیترانه ای فلسطین فقط تابستانها به فلسطین رجوع می کردند. آن بخش کمی از سرزمین فلسطین که فروخته شد به یهودیان با کمک انگلیسی ها از این ملاکان و با قیمت چند ده برابری خریداری شد نه از مردم اصلی سرزمین فلسطین.
با این تفاسیر مشخص است که اسرائیلی‌ها با خرید 10% از زمین فلسطین، آنان را از 90% باقی مانده محروم کردند و از خانه و کاشانه خود راندند.علی رغم درصد و مقدار ناچیز زمین‌های خریداری شده اما بر فرض که اصل مسئله خرید بعضی از زمین‌های فلسطین از سوی یهودیان هم صحّت داشته باشد اما مالکیت چند ملک یا خانه، دلیل موجهی برای تجزیه طلبی و یا تصاحب کل یک کشور نخواهد بود چراکه اگر اینگونه بود، با توجه به خرید بخش وسیعی از املاک در برخی محلات مسلمان نشین کشورهای غربی و اروپایی، مسلمانان هم باید به خود اجازه می‌دادند که منطقه موجود را یه کشور جداگانه تلقی کنند.
رژیم غاصب صهیونیستی با حمایت کشورهای غربی به ویژه انگلیس توانست بر بخش محدودی از این سرزمین سهیم شود اما اکنون مشخص است این ادعاها پوچ و تنها جهت سرپوش گذاشتن بر اهداف دولت اشغالگر اسرائیل در سرزمین‌های فلسطین است تا با ایجاد شبهه در فروش زمین های فلسطینی‌ها به اسرائیل، افکار عمومی جهان را گمراه سازند و واقعیت تاریخی سرزمین فلسطین را وارونه جلوه دهند.